Ostatnimi czasy pojawia się coraz więcej zagadnień związanych z tematyką prawa pracy, co niejednokrotnie wynika ze wzrostu wiedzy pracowników, ale również jest przykrą konsekwencją notorycznego naruszenia praw pracowniczych przez samych pracodawców. Jednym z istotnych zagadnień jest problematyka roszczeń tzw. pracowników mobilnych, a czołowego znaczenia nabierają zagadnienia związane z wykonywaniem przez nich zadań służbowych. Zgodnie z Ustawą o transporcie drogowym z 6 września 2001 r. (Dz. U. 2001 nr 125 poz. 1371 ze zm.) oraz na gruncie Kodeksu Pracy kierowcy przysługują należności na pokrycie kosztów związanych z wykonywaniem zadania służbowego. Ustawa w art. 2 definiuje podróż służbową jako każde zadanie służbowe polegające na wykonaniu na polecenie pracodawcy przewozu drogowego poza miejscowość siedziby pracodawcy lub  wyjazdu poza miejscowość siedziby pracodawcy, w celu wykonywania przewozu drogowego. Wyjaśnienia Państwowej Inspekcji Pracy, dotyczące podróży służbowej kierowcy pozwalają na stwierdzenie, iż w przypadku kierowców nie ma znaczenia miejsce wykonywania pracy określone w umowie o pracę (np. teren województwa), lecz miejsce zatrudnienia kierowcy, w tym siedziba pracodawcy, filia, przedstawicielstwo, oddział i inne miejsca prowadzenia działalności (zob. PiZS nr 9/2010, str. 39).

      Zgodnie z powyższym, każdemu kierowcy w podróży służbowej przysługują należności na pokrycie kosztów związanych z wykonywaniem tego zadania przewozowego ustalane na zasadach określonych w art. 77(5) § 3-5 Kodeksu pracy. Jeżeli pracodawca nie ustalił żadnych regulacji wewnątrzzakładowych odnoszących się do należności z tytułu delegacji, zastosowanie znajdą reguły wynikające z rozporządzeń MPiPS w sprawie krajowych i zagranicznych podróży służbowych pracowników sfery budżetowej. Aktualnie jest to rozporządzenie MPiPS z dnia 29 stycznia 2013 r. w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej. Kierowca, który podróżował służbowo do krajów Unii Europejskiej, mimo iż w umowie o pracę jako miejsce świadczenia pracy wskazane miał kraje Unii Europejskiej, jest uprawniony do żądania zwrotu kosztów noclegów i utrzymania w czasie trwania podróży służbowych. Stan taki obowiązuje od czasu wprowadzenia zmiany Ustawy o transporcie drogowym w tej kwestii, tj. od 3 kwietnia 2010 r.